Bazen bir kaçıştır gitmek,bazen de yeni bir başlangıç…Bazen hüzün ve gözyaşı doludur gitmeler,bazen de sevinç ve heyecan…
Bazen içinde olduğunu sandığın,aslında hiç olmadığın bir yürekten,arkadaşlarından,bir şehirden,bir ülkeden,bazen de dünyanın kendisinden…
Bazen kolaydır gitmek,bazen de en zor olan…Bazen fark edilir yüreklerde gittiğin,bazen anlaşılmaz bile…
Bazen “Dur gitme!”dersin.Bazen de kal demek isteyip,diyemediğin için”Git!”…Bazen de “Kalmak istiyorum”diyemediğin için gidersin.
Ama gitmek gitmektir işte
Ancak gidince anlarsın,ancak giden anlar işte sırf bu yüzden…
Gitmek giden için iki kat zordur bu yüzden;geride bıraktıkları için,bilinmeyen başlangıç için.
Bazen de kaderine,sevdalına isyandır.Senden çoktan gitmiş kişiye;gitmek o zaman daha da zordur.”Hoşçakal gidiyorum ben” demek zordur.
Basıp gitmeler hep kolaydır bir evden,bir şehirden,bir ülkeden.Bu seferse en zor olan…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder