NEREDEN BAŞLASAM?

Beni tanıyanlar mücadeleci,gözü kara,her zor durumda çözüm hemen bulan,her daim neşeli biri olduğumu  ve beni hep zor durumda olup mücadele edemeyenlere örnek gösterirlermiş.miş mış diyorum çünkü bende yeni öğrendim.Bunları duyduğumda yaşadıklarımı ve yaptıklarımı düşünmeye başladım.evlendiğimde 21 yaşında evden hiç ayrılmamış,herkesi kendisi gibi sanan,saf kalpli bir kızdım.Çok sevildiğimi sanırdım nasıl da yanılmışım... evliliğimin iyi gitmeyeceği en başından belliydi...kumarı,sorumsuzluluğu,kültürsüzlüğü ve ruhsuzluğu...boşandıktan sonra kızım için mücadele ettim.Ama kendim için hiç bir şey yapmadım yapamadım...son 10 yıldır keşkelerim çoğaldı sanki oysa ne çok isterdim hayatımda keşkelerin az olmasını...İnsan kendisi içinde birşeyler yapmalı,sevmeli,aşkı doya doya yaşamalı,geleceğini düşünmeli,yeni sayfaları güzellikler içinde süslemeli,bu saatten sonra ne kadarını yapabilirim bilemiyorum ama elimden geldiğince yapmak istediklerimi yapmalıyım diye düşünüyorum.Ancak o zaman önce kendime sonra diğer insanlara örnek gösterilecek biri olabilirim.Yapacak öyle çok savaşım var ki hangisinden başlasam işte onu bilmiyorum...