Yalnızlığı sorguladım tek başıma. Yalnız başıma. Beni yok edenleri düşündüm.Ama anladım ki edememişler. Yardım istedim kimi zaman yardım eden duyan bile olmadı. Ta içten düşünen ise hiç olmadı. Yalnızlığım ile birlikte sorguladım yalnızlığımı. Karanlık bir odanın içinde sorgularken yalnızdık yine..
Yalnızlık deyince o geldi aklıma.O bana en büyük, en derin yalnızlıkları yaşatmamışmıydı zaten? Onunla beraber yalnızlığı öğrenme mişmiydim zaten? Ama artık yalnızlığımda mutlu olmayıda öğrendim. Yalnız kadın için geceler önemlidir. Geceler bir kaçıştır. Güneş doğsun istemez yalnız kadın, istemez yalnızlığı bulunsun. Yalnızın kadının hayatı,gözkapaklarının ardında saklıdır. Binbir renk vardır dünyada olmayan.. Ama kimseler göremez..
Yalnız kadının aşkıda imkansızdır..Yalnız kadının ölümüde yalnızdır.Öyle ki öldüğünde kendisinin bile haberi olmaz..Yalnız kadın daha bir güçlüdür.Hayata inat daha dik durmaya çalışır hayatta, yaşıtları cirit atarken piyasada yalnız kadın daha mantıklıdır. Yalnız kadın daha içten sever. Yalnız kadın çıkarsız sever.Daha iyi niyet besler. Herkes et parçalarının peşindeyken yalnız kadın ne bunların peşindedir ne de böylelerini hayatına sokar.Yalnız kadın daha çok ağlar.Göz önünde değil kapalı kapılar ardında bağıra bağıra, hıçkıra hıçkıra ağlar..Bilmez yüreğinde ki fırtınaları tek bir insanoğlu.Yalnız kadın hep yalnızdır şikayet etmez ama yorgunluğu gözkapaklarının altında duyulmamış besteler yapar. Okunmamış şiirler yazar. Bakılmayacak güzellikte tablolar çizer. Bir cennet saklar herkesten habersiz. Paylaşmak isterde kimse anlama onun dilinden. Bir kez daha yabancı kalır bir kez daha yalnız kalır..
