Galiba mutluluğun nasıl bir şey olduğunu öğrendim.Nasıl oldu ne zaman ve nerde oldu bilmiyorum.Nasıl olduğu da çok umurumda değil açıkçası ama tek bildiğim çok güzel olduğu
Yıllardır farkına varmadan kendime acımayı,hayatı ertelemeyi,marifetmiş gibi hayatım boyunca yaşamışım.
Çok mutluyum bu mutluluğumu anlatacak kelime bulamıyorum.İçim çoşkuyla dolu,yarına dair korkularım yok.Yarına çıkacağımız belli mi ki korkum olsun.Ben bu günü yaşamalıyım.İşte ben bunu yeni öğrendim.Bence insanların en tehlikeli ve zararlısı bilmeden önce kendilerine sonra çevrelerine verdikleri olumsuz düşüncelerdir.Kötü niyetle yapmıyorlar belki ama sonuçları çok kötü oluyor.Ben bunu öğrendim…
Sabahları huysuzun(kedim)yavrularını seyretmek bana anlatılmaz mutluluk veriyor.Onları izlerken yaşamın ne değerli,güzel ve anlamlı olduğunu düşünüyorum.Kızımı uyurken seyrettiğimde dayanağımın ve en zor sorumluluğumun yanımda, sağlıkla olduğunu bilmek ayrı bir mutluluk.
Ve sen…Tam da her şeyi bitirmiş olduğum bir zamanda çıkageldin ve bana güzel umutlar verdin.Sonuç nasıl olur bilmiyorum ama bugün seni beklemenin,özlemenin,umutlanmamın mutluluğu bana yetiyor.Anladım ki mutlu olmak o kadar da zor değilmiş.Yeter ki mutlu olmak isteyelim.Kendimize olumsuz saçma bahanelerle kandırmayalım.Ben galiba bunu başarma yolundayım.Kendimce henüz yolun daha çok ama çok başındayım ama biliyorum ki bu düşüncelerle daha nice güzel mutlulukları yaşayacağım.Her şey çok güzel…
